Chocolade

Onderzoekers geloven dat chocolade per ongeluk werd ontdekt, toen de inheemse bevolking van Midden-Amerika, die bier produceerde met de pulp van cacaopeulen, leerde het afval van het proces te gebruiken. De eerste gegevens over de cacaoteelt dateren van meer dan 4.000 jaar geleden in wat nu Ecuador, Peru en Colombia is. Er is een keramische container gevonden met resten van de bereiding van chocoladedranken uit de periode 1900-900 B.C. Aan de kust van Chiapas, Mexico, zijn overblijfselen van cacaodranken gevonden die dateren van zelfs vóór 1900 B.C. 

Vroeger leek de consumptie de vorm te hebben van een soort 'bier'. 

Volgens de Maya-mythologie gaf Kukulkan cacao aan de Maya's na de schepping van de mensheid. De oude Maya's en Azteken beschouwden het dan ook als heilig voedsel en gebruikten het bij religieuze ceremonies en rituelen. Het werd ook gebruikt als betaalmiddel en medicijn.

De eerste Europeaan die dit drankje probeerde, zou heel goed Christoffel Columbus zelf kunnen zijn geweest in 1502, toen hij op het eiland Guanaja aankwam tijdens zijn vierde reis naar Amerika. Toen hij terugkeerde naar Spanje, bracht hij cacaomonsters naar de katholieke vorsten; maar het was echter geen succes vanwege de bittere en kruidige smaak. Hernán Cortés arriveerde in 1519 op het continent en probeerde enkele van de dranken op basis van cacao die de Maya's en Azteken maakten, en zou die ook meenemen toen hij in 1529 terugkeerde naar Spanje. In 1534 stuurde een van de monniken die deelnam aan de expeditie van Cortés, cacao naar abt Antonio de Álvaro uit Zaragoza. Dit was een keerpunt, want het was hier dat voor het eerst in Spanje en Europa chocolade werd gemaakt. De monniken experimenteerden met cacao en ontwikkelden een nieuwe drank: chocolade. Ze voegden suiker en andere smaakstoffen toe om het aantrekkelijker te maken voor het Europese gehemelte. Binnen de kortste keren werd chocolade een geliefde lekkernij aan het Spaanse hof en verspreidde het zich over heel Europa.

In 1615 kwam cacao in Frankrijk terecht via het huwelijk van Anne, de dochter van Philip III met koning Lodewijk XIII van Frankrijk.

In 1646 arriveerde de cacao vanuit Italië in Duitsland. Jarenlang beschouwden de Duitsers het als een medicijn en werd het alleen in drogisterijen en apotheken verkocht.

In 1657 begon het zich over Engeland te verspreiden, waar chocolade voor het eerst in Europa in de vorm van repen werd aangeboden (1674). Belangrijker is de datum 1746, want in een club chocoladeliefhebbers wanneer er een grote innovatie plaatsvindt: water wordt vervangen door melk, soms met toevoeging van eieren, alcohol en oude wijn.

Karel VI, die in 1711 keizer van Oostenrijk werd, verhuisde van Madrid naar Wenen, waarmee hij de Spaanse liefde voor chocolade naar de Oostenrijkse hoofdstad bracht. Wenen werd beroemd om zijn voortreffelijke chocolade geserveerd met glazen water.

Het eerste tablet was dat van Fry and Sons, in Engeland rond 1847, een mengsel van sterke drank, cacao en suiker dat in 1849 in Birmingham commercieel zou worden gepresenteerd onder de naam Chocolat Dèlicieux à Manger.

In 1828 vond Conrad Van Houten een hydraulische pers uit die de gemalen cacaobonen kon persen en de boter van het nieuwe product kon scheiden. Daarmee plaatsten de Nederlanders zich in de voorhoede van de chocoladeproductie.

Melkchocolade werd rond 1875 uitgevonden door Daniel Peter dankzij het gebruik van melkpoeder van Henri Nestlé.

Witte chocolade bevat geen cacaomassa. Het wordt voornamelijk gemaakt met cacaoboter, suiker en melk. Het is een uitvinding van de moderne chocolade-industrie, een variëteit die in 1930 op de markt werd gebracht. 

In 1936 lanceerde Nestle de eerste witte chocoladereep genaamd “Milkybar”. Later, in 1948, werd het op de Amerikaanse markt geïntroduceerd als de "Alpine White" chocoladereep.